Αγία μου Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου σέ εὐχαριστῶ ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου γιά ὅλα ὅσα ἔκανες γιά ἐμένα καί γιά τήν οἰκογένειά μου.
Ἡ μητέρα μου μετά ἀπό πέντε (5) χρόνια προσπάθειας γιά νά μείνει ἔγκυος, δυστυχῶς δέν τά κατάφερνε. Εἶχε ἀκούσει γιά τό ἅγιο μῆλο τῆς ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου καί τῆς τό ἔδωσε μία γνωστή της, ἡ ὁποία τῆς εἶπε νά νηστέψει τρεῖς ἡμέρες καί νά τό πάρει.
Ἐκείνη, ὅταν τό πῆρε στά χέρια της, στήν ἀρχή δέν πίστεψε στήν Ἁγία καί τό ἄφησε γιά καιρό κλεισμένο σέ ἕνα συρτάρι. Κάποια μέρα ὕστερα ἀπό ἀρκετό καιρό, ἀνοίγοντας τυχαία τό συρτάρι, τῆς ἦρθε ἀναπάντεχα μία ἐξαίσια μοσχοβολιά, πού δέν κατάλαβε στήν ἀρχή ἀπό ποῦ προερχόταν. Ὅταν ἔψαξε στό συρτάρι, νά δεῖ ἀπό ποῦ προερχόταν αὐτή ἡ ἀπίστευτη εὐωδία, βρῆκε τό μῆλο τῆς Ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου!!! Ἄρχισε νά κλαίει, μετάνιωσε πού δέν πίστεψε ἀπό τήν ἀρχή, νήστεψε, καί πῆρε τό ἅγιο μῆλο. Καί ἀμέσως ἔμεινε ἔγκυος σέ ἐμένα!
Ἐπίσης θά ἤθελα νά ἀναφέρω καί ἀκόμη ἕνα περιστατικό πού μοῦ συνέβη καί στό ὁποῖο φαίνεται ἀμέριστη ἡ βοήθεια τῆς Ἁγίας! Ἤμουν ἑπτά (7) χρονῶν, ὅταν μᾶς εἶχε ἐπισκεφθεῖ στό σπίτι μιά φίλη τῆς μητέρας μου. Ἡ κυρία αὐτή ἰσχυριζόταν ὅτι ἦταν ἄθεη καὶ ὅτι δέν πίστευε πουθενά. Καθώς ἄκουγα τή συζήτηση πού εἶχαν μέ τήν μητέρα μου, ἡ ὁποία προσπαθοῦσε νά τῆς μιλήσει γιά τήν θρησκεία μας γιά νά τῆς ἀλλάξει γνώμη, παρακάλεσα τήν Ἁγία Εἰρήνη νά συμβεῖ κάτι καί νά πιστέψει ἡ φίλη τῆς μαμᾶς μου.
Σέ λίγα λεπτά, ἐκεῖ πού ἔπαιζα, ἔπεσα κάτω καί χτύπησα σέ κάποιο σίδερο στό στέρνο. Ὅταν σηκώθηκα δέν μποροῦσα νά πάρω ἀναπνοή! Ἡ μητέρα μου καί ἡ φίλη της, ἀλλά καί ὁ ὑπόλοιπος κόσμος πού ἦταν στό σπίτι μας γιά ἐπίσκεψη, θορυβήθηκαν. Μέ ρωτοῦσαν τί ἔπαθα, ὅμως ἐγώ δέν μποροῦσα οὔτε κἄν νά μιλήσω, δέν μποροῦσα νά ἀναπνεύσω! Ὥσπου ἔχασα τίς αἰσθήσεις μου κι ἔπεσα στό πάτωμα ἀναίσθητη.
Τό περίεργο ἦταν ὅτι τήν ἴδια στιγμή ἔβλεπα τό σῶμα μου ἀπό ψηλά, καί ἔβλεπα ὅτι εἶχα ἀρχίσει νά μελανιάζω. Δέν μπορῶ νά ἐξηγήσω τήν ἐμπειρία μου αὐτή. Ἡ μητέρα μου πανικοβλήθηκε. Τήν ἔβλεπα ἀπό ψηλά, λές καί ἤμουν σέ κάποιο σημεῖο στό ταβάνι, νά κλαίει πανικοβλημένη καί νά μήν ξέρει τί νά κάνει.
Ξαφνικά μέ παίρνει στήν ἀγκαλιά της καί μέ σηκώνει τρεῖς φορές, λέγοντας κάθε φορά «Ἁγία μου Εἰρήνη βοήθησέ μας!». Ὅλα αὐτά τά ἔβλεπα καί τά ἄκουγα λές καί ἤμουν ἔξω ἀπό τό σῶμα μου, ἀπό τό ἴδιο ὕψος, ἀπό ψηλά.
Ὅταν εἶπε τήν τρίτη φορά, κρατῶντας με ἀγκαλιά, «Ἁγία μου Εἰρήνη βοήθησέ με!», ξαφνικά, ἔνιωσα νά βρίσκομαι μέσα στό σῶμα μου ξανά, στήν ἀγκαλιά τῆς μητέρας μου, νά ἔχω τίς αἰσθήσεις μου, νά εἶμαι ἐντελῶς καλά, νά ἀναπνέω κανονικά καί τῆς εἶπα τῆς μαμᾶς μου μέ ἀπόλυτη φυσικότητα «τί κάνεις ἔτσι βρέ μαμά, καλά εἶμαι»! Φυσικά ὅλοι πίστεψαν στήν Ἁγία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, ὅλοι ὅσοι ἦταν ἐκείνη τήν ἡμέρα στό σπίτι μας καί ἦταν παρόντες στό περιστατικό αὐτό. Εἰδικά ἡ φίλη τῆς μητέρας μου πού ἰσχυριζόταν μέχρι τότε ὅτι δέν πιστεύει στόν Θεό, ἄλλαξε γνώμη καί εἶπε στή μητέρα μου: «Φωτεινή, εἶχες δίκιο. Ὑπάρχει Θεός!».
Φυσικά ἀμέσως μέ πῆγαν στό Νοσοκομεῖο, γιά νά δοῦν ἄν εἶμαι ὄντως καλά, ἀλλά οἱ γιατροί εἶπαν ὅτι δέν εἶχα κάτι τό σοβαρό, ὅμως ὄντως τό πέσιμο πού εἶχα καί τό γεγονός ὅτι χτύπησα στό στέρνο, ἦταν ὁ λόγος πού δέν μποροῦσα νά ἀναπνεύσω.
Ἁγία μου Εἰρήνη, ἄν δέν ἤσουν Ἐσύ, ἐγώ πιθανότατα θά εἶχα πεθάνει ἐκείνη τήν ἡμέρα. Σώθηκα ἀπό θαῦμα, ἀπό τό θαῦμα σου καί ἦταν τόσο ξεκάθαρο πού πίστεψαν καί ὅλοι ὅσοι ἦταν παρόντες ἐκείνη τήν ἡμέρα στό ἀτύχημα πού εἶχα.
Ἀπό τότε βέβαια ἔχουν περάσει πε-ρίπου σαράντα (40) χρόνια, ἀλλά θεω-ρῶ ὅτι εἶναι χρέος μου, νά μιλήσω καί ἐγώ γιά τό μεγαλεῖο τῆς Ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου καί γιά τήν ἀμέριστη βοήθεια πού μοῦ πρόσφερε, ὅταν ἤμουν μικρή.
Σέ εὐχαριστῶ ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου, Ἁγία μου Εἰρήνη, καί σέ παρακαλῶ νά προστατεύεις τήν οἰκογένειά μου καί ὅλους ὅσους σέ ἔχουν ἀνάγκη.
Χίλια εὐχαριστῶ!
Χρυσοβαλάντου Βουλάγκα
Κάτω Τούμπα Θεσσαλονίκης
